ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ-ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ!
Αγωνιστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Γ΄ΕΛΜΕ Δυτ. Αθήνας
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ-ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ
ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ Ο,ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΟΡΘΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΔΩΔΕΚΑΕΤΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!
Καλούμε: Σε μαζική συμμετοχή στην 24ωρη Γενική Απεργία την Πέμπτη 10 Ιούνη και στα απεργιακά συλλαλητήρια.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά αποτελεί την πιο αντιδραστική τομή από τη μεταπολίτευση και μετά στα ζητήματα των εργασιακών δικαιωμάτων και της λειτουργίας των σωματείων. Πρόκειται για μια στρατηγική κίνηση αντεργατικής αναδιάρθρωσης και πλήρους αφοπλισμού των εργαζομένων απέναντι στα μέτρα αντιλαϊκής και αντικοινωνικής πολιτικής που ετοιμάζονται. Δικαιώματα δεκαετιών που κατακτήθηκαν με κόπο και αγώνες αιματηρούς απειλούνται με εξαφάνιση.
Το νέο νομοσχέδιο Χατζηδάκη περιλαμβάνει:
· Την κατάργηση του οκταώρου, την επιβολή 10ωρης εργασίας και την καθιέρωση εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, μέσω ατομικών συμβάσεων. Σαν αποτέλεσμα της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (ΣΣΕ) και του ασφυκτικού ελέγχου και αποδυνάμωσης των σωματείων που τις υπερασπίζονται, οι εργαζόμενοι θα αναγκάζονται να αποδεχτούν την 10ωρη ή και 13ωρη καθημερινή εργασία σε περιόδους φόρτου εργασίας. Οι επιπλέον ώρες δεν θα αμείβονται, αλλά θα καταγράφονται σε «τράπεζα χρόνου». Δεν θα επιστρέφονται στον εργαζόμενο όποτε εκείνος το επιθυμεί, αλλά όποτε το επιτρέπουν «οι ανάγκες της επιχείρησης». Σε συνδυασμό με την αύξηση των υπερωριών σε ετήσια βάση (σε 150 ώρες στη βιομηχανία και 120 στις υπόλοιπες επιχειρήσεις) με ταυτόχρονη μείωση της αξίας τους (από 60% σε 40%), οδηγούμαστε στην κατάργηση του σταθερού ωραρίου, με δραματικές συνέπειες στην καθημερινή ζωή και στην απογείωση της απλήρωτης εργασίας άρα και της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
· Την εξαφάνιση του δικαιώματος στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση, το ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων, το χειροπόδαρο «δέσιμό» τους, τον ασφυκτικό έλεγχό τους από κράτος-εργοδότες, την απονεύρωση των μαζικών διαδικασιών τους (γενικές συνελεύσεις κ.λπ.) που αποτελούν και την πεμπτουσία της ύπαρξής τους. Συγκεκριμένα: θεσπίζεται εγγραφή-ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των σωματείων σε ηλεκτρονικό μητρώο, που εκβιαστικά κρίνεται ως προϋπόθεση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και διεκδικήσεις. Ταυτόχρονα, επιβάλλεται στα σωματεία η εφαρμογή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για να αποφασιστεί η εκλογή του Δ.Σ. ή μία απεργιακή κινητοποίηση. Πριν προκηρύξει απεργιακή κινητοποίηση κάποιο σωματείο θα πρέπει να λάβει την έγκριση του Οργανισμού Μεσολάβησης Διαιτησίας για το «δίκαιο» των αιτημάτων του και για όσο διάστημα διαρκεί ο «διάλογός» τους η απεργία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Παράλληλα, ο θεσμός του προσωπικού ασφαλείας, που σε περίπτωση απεργίας ορίζεται σε ποσοστό 30-40%, στην ουσία ακυρώνει την απεργία. Το «μέτρο» αυτό επεκτείνεται σε όλες τις επιχειρήσεις «κοινού συμφέροντος», δηλαδή σχεδόν σε όλο το δημόσιο τομέα και σε μέρος του ιδιωτικού. Επίσης, καταργείται η επιτροπή προστασίας συνδικαλιστικών στελεχών ώστε πιο εύκολα να απολύονται συνδικαλιστές από όλους τους εργασιακούς χώρους.
· Την επιβολή της ψηφιακής κάρτας εργασίας, που προβάλλεται στο νομοσχέδιο ως εργαλείο απόδειξης για δήθεν παράνομη υπερωριακή απασχόληση των εργαζομένων. Αυτό το μέτρο έχει ήδη δοκιμαστεί σε τράπεζες και δεν έχει αποδώσει στους εργαζόμενους καμία υπερωρία, αφού το ηλεκτρονικό σύστημα προσαρμόζεται πάντα στο 8ωρο, άσχετα από τον χρόνο που δουλεύει ο καθένας. Με το πρόσχημα της προστασίας του εργαζομένου, είναι φανερό πως το μόνο που πετυχαίνει η ψηφιακή κάρτα είναι να νομιμοποιεί παραπέρα το ηλεκτρονικό φακέλωμα και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
· Την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε μια ακόμα σειρά κλάδων εργασίας (courier, αποθήκες και logistics, υγειονομικών και φαρμακευτικών υλικών, πληροφορικής, τηλεφωνικά κέντρα, data centers, βιομηχανία σκυροδέματος, εξορυκτικές δραστηριότητες κ.ά.).
· Την κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και τη μετατροπή του σε Ανεξάρτητη Αρχή, που θα έχει «λειτουργική ανεξαρτησία, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια», δεν θα υπόκειται δηλαδή σε κανέναν έλεγχο απ’ τη μεριά των εργαζομένων.
· Την ουσιαστική κατάργηση της δυνατότητας νομικής διεκδίκησης της επαναπρόσληψης με την καταβολή επιπλέον αποζημίωσης, δίνοντας στον εργοδότη πλήρη ασυδοσία στις απολύσεις.
· Τη μονιμοποίηση και επέκταση της τηλεργασίας που αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας, καταργώντας τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου κλπ.
Τα μέτρα αυτά απειλούν να σαρώσουν ό,τι απέμεινε όρθιο από τη μνημονιακή λαίλαπα της προηγούμενης δωδεκαετίας και μας αφορούν όλους. Ο εργασιακός μεσαίωνας που θέλουν να επιβάλλουν στον ιδιωτικό τομέα θα επεκταθεί αργά ή γρήγορα και στον δημόσιο. Άλλωστε το νομοσχέδιο αυτό χτυπά τα σωματεία -σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα- και τη δυνατότητα αγώνων του εργατικού κινήματος.
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει το «δικαίωμα» της αδράνειας. Έχουμε ευθύνη απέναντι στις προηγούμενες και τις επόμενες γενιές των εργαζομένων. Για να μην κατατεθεί αυτό το νομοσχέδιο χρειάζεται μαζικός, αποφασιστικός, ανυποχώρητος αγώνας, με τη συμμετοχή όλων στις μορφές πάλης που θα οργανωθούν απ’ τα σωματεία και τις ομοσπονδίες. Η ώρα είναι κρίσιμη. Κανείς δεν πρέπει να λείψει απ’ αυτό τον αγώνα.
· Να αποσυρθεί εδώ και τώρα το αντεργατικό τερατούργημα.
· Όχι στην κατάργηση του 8ώρου.
· Κάτω τα χέρια από την απεργία και το δικαίωμα της συνδικαλιστικής οργάνωσης.
· Ανατροπή-κατάργηση όλων των αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων. Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους/ες.
· Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, πλήρη δικαιώματα, αυξήσεις στους μισθούς.
Καλούμε: Σε μαζική συμμετοχή στην 24ωρη Γενική Απεργία την Πέμπτη 10 Ιούνη και στα απεργιακά συλλαλητήρια.
ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΑΔΕΡΦΩΜΕΝΟΙ, ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
